przewodniki elektryczne
Encyklopedia PWN
układ 2 przewodników (zwanych elektrodami lub okładkami kondensatora) rozdzielonych cienką warstwą dielektryka, mający zdolność gromadzenia ładunku elektrycznego;
jedna z podstawowych wielkości charakteryzujących elektryczne właściwości przewodnika;
w najprostszym przypadku układ 2 jednakowych co do wartości, lecz przeciwnego znaku ładunków elektrycznych (+q i –q) znajdujących się w małej odległości l od siebie;
energia układu ładunków elektr.;
natężenie prądu elektrycznego, prąd elektryczny, I,
wielkość fizyczna skalarna równa stosunkowi ładunku elektrycznego dq przepływającego przez dany przekrój poprzeczny przewodnika w czasie dt do tego czasu: I(t) = dq/dt;
